Menu
Booking.com

Zabytki i atrakcje turystyczne Bydgoszczy

Pomimo, że w żadnej fachowej klasyfikacji ośrodków turystycznych Bydgoszcz - nie posiadając wyjątkowych obiektów - nie występuje jako miasto szczególnie atrakcyjne, to jednak znaleźć można tu kilka zabytków, które mają znaczenie, jednak w skali nie większej niż regionalna.

Okolice Bydgoszczy

Bydgoszcz położona jest w północno- zachodnim krańcu Kujaw.
Do najciekawszych miejsc turystycznych
w okolicy należy Koronowo, Ostromecko, Lubostroń.

Katedra (fara) św. Marcina i Mikołaja

Miejsce / adres:
Stare Miasto, ul. Farna
Międzynarodowa ranga obiektu: ---
Msze św.:
niedziela: 8.00, 9.30, 11.00, 12.30, 18.00
dzień powszedni: 8.00, 12.00, 17.00, 18.00
 
Fara (od 2004 r. katedra) bydgoska jest najstarszym, najcenniejszym i jednocześnie najbardziej wyjątkowym zabytkiem w Bydgoszczy. Nie należy wprawdzie do wybitnych dzieł w skali większej niż lokalna i nie może równać się rangą architektoniczną i historyczną z najcenniejszymi zabytkami województwa kujawsko-pomorskiego, to jednak jest reprezentacyjnym obiektem dla tego miasta.
Jednocześnie kościół ten jest drugą czołową i najcenniejszą budowlą zabytkową w powiecie bydgoskim, zaraz po kościele pocysterskim w pobliskim Koronowie.
Kościół wzniesiono w latach 1466-1502 r.; być może w jego przyziemiu tkwią fragmenty pochodzące z 1. poł. XV w. z okresu po zniszczeniu dawnego drewnianego kościoła przez Krzyżaków w 1409 r., następnie zniszczonego pożarem w 1425 r.
Zapewne pierwszym kościołem parafialnym dla lokowanej w 1346 r. Bydgoszczy był kościół św. Idziego z ok. poł. XIII w. położony na dawnym podgrodziu istniejącego tu wcześniej grodu (>>>).
 
Fara bydgoska to budowla niewielka - typowa dla przeciętnych miast średniowiecznych, halowa trójnawowa, trójprzęsłowa o sklepieniach sieciowych i gwiaździstych, bezwieżowa. Uwagę zwraca wyrastająca ponad szczytem wschodnim naw barokowa sygnaturka z latarnią (z 1660 r. fundacji burmistrza bydgoskiego Wojciecha Łochowskiego) oraz szczyt zachodni, ozdobnie zakomponowany o rytmicznie stopniowanych rzędach blend zamkniętych w ośli grzbiet.
 
Na przełomie XVIII i XIX w. kościół był w stanie znacznego zaniedbania i zagrożenia, w 1816 r. przejściowo przestał pełnić funkcje sakralne będąc użytkowany jako magazyn. W latach 1815-1830 kościół odnawiano, ale jednocześnie rozebrano 4 przybudowane kaplice (z których najstarsza - św. Anny - pochodziła z 1555 r., następne z lat: 1605, 1612, 1617) z wyjątkiem jednej - renesansowej z 1617 r. św. Krzyża przy nawie płn., wzniesionej z fundacji zamożnego rodu mieszczańskiego, Łochowskich.
 

Wnętrze

Uwagę wnętrza kościoła skupia wieobarwna jaskrawa polichromia ścian, sklepień, filarów międzynawowych, z lat 1922-1925; te modernistyczne w stylistyce malowidła zostały wykonane wg projektu poznańskiego architekta Stefana Cybichowskiego.
Pomimo, że cały kościół pochodzi z okresu gotyku, to wewnątrz nie ma żadnych obiektów pochodzących z tego okresu, za wyjątkiem późnogotyckiego obrazu Matki Boskiej Pięknej Miłości z ok. 1513 r.
Znajduje się on w prezbiterium, w centrum barokowego ołtarza głównego z końca XVII w. z rzeźbami św. Marcina i św. Mikołaja. Obraz ten otoczony jest kultem maryjnym (koronacja w 1966 r.) i jednocześnie jest najcenniejszym dziełem malarskim w Bydgoszczy. Pochodzi z rozebranego w 1822 r. kościoła karmelitów w Bydgoszczy. Z tegoż kościoła pochodzą również ustawione tutaj pod ścianami bocznymi prezbiterium rokokowe stalle (pierwotnie siedziska dla zakonników karmelickich) z XVIII w.
Na jednej z bocznych ścian prezbiterium znajduje się płyta nagrobna z 1651 r. burmistrza bydgoskiego (1636-1638) Wojciecha Łochowskiego, który zasłynął jak autor pierwszej kroniki Bydgoszczy.
W nawach ołtarze boczne z końca XVII w. i XVIII w
 
 
 
Widok od północy
 
Widok na szczyt wschodni korpusu nawowego, zwieńczony sygnaturką z XVIII w. (na miejscu poprzedniej z 1660 r.)
 
Zachodni szczyt korpusu nawowego o sześciu kondygnacjach blend, z których każda zakończona jest łukiem w ośli grzbiet
 
Widok od ul. Farnej
 
W dolnej części wieży portal prowadzi do wnętrza świątyni. Górną kondygnację wieży wzniesiono później, w 1650 r.
 
Najcenniejszym artystycznie i kulturowo obiektem wnętrza fary jest obraz w ołtarzu głównym, przedstawiający Madonnę z Różą (Matkę Boską Pięknej Miłości)
 
Zaskakująca jest wielobarwna, ale niehistoryczna polichromia wnętrza z lat 1922-1925
 

 

2013-12-22