W ciągu linii muru znajdowało się jedynie
5 baszt (z czego dwie nie przewyższały wysokością muru i miały formę kwadratowego wykuszu przed lico muru, a trzy pozostałe nieco wyższe o formie półokrągłej), a u obu wylotów ul. Długiej - bramy o formach wież obronnych:
Poznańska na zachodzie i
Kujawska (Toruńska) na wschodzie. Trzecia z bram miejskich - Gdańska, najmłodsza (2. poł. XVI w.) - powstała w formie samodzielnej wieży bramnej, na północy miasta, na Przedmieściu Gdańskim (obecnie plac Teatralny), tj. na przeciwnym brzegu Brdy - gdzie nie było murów miejskich - łącząc się jedynie z murem otaczającym pobliski kościół i klasztor karmelitów z końca XIV w. (obecnie nieistniejące, rozebrane w 1822 r.).
Do 'potopu szwedzkiego' w wale ziemnym zamykającym miasto na wschodzie istniała dodatkowo furta tzw. grodzka u wylotu obecnej ul. Grodzkiej; prowadziła z miasta do
zamku starostów i uległa zniszczeniu wraz z zamkiem w 1656 r.; nie miała funkcji obronnych, a służyła jedynie komunikacji.
Najokazalszy, ok. 30-metrowy odcinek murów miejskich pomiędzy ul. Pod Blankami a Wałami Jagiellońskimi